Το σκίτσο δημοσιεύτηκε στην εφημ. Ελευθερία (με την οποία συνεργαζόταν ο Μποστ από τις αρχές του 1960) στις 17 Ιουλίου 1960. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαν μεταβεί για επίσημη επίσκεψη στο Παρίσι ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής μαζί με τον Υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Αβέρωφ, για να προωθήσουν τις πωλήσεις ελληνικών αγροτικών προϊόντων και τη σύνδεση της Ελλάδας με την ΕΟΚ. Η Γαλλία κρατούσε στάση ευμενή προς την Ελλάδα, σε αντίθεση με την Ιταλία που είχε απειλήσει να προβάλει βέτο στη σύνδεση, επειδή φοβόταν τον ανταγωνισμό από τα ελληνικά προϊόντα.

Ο Μποστ παρουσιάζει τους δυο πλανόδιους μανάβηδες, τον Καραμανλή (σερ Κοστάς ντε Ρε, επειδή απευθυνόταν συχνά με αυτή την αγενή προσφώνηση στους υπουργούς του) και τον Αβέρωφ (Εβανζέλ Τοσιτσάς, ντε μαιζόν φουντέ α Μετσοβόν, λογοπαίγνιο του fondée, που ιδρύθηκε, και της φούντας) να διαφημίζουν την πραμάτεια τους έξω από το σπίτι του Ντε Γκολ, ενώ στο βάθος φαίνεται ο πύργος του Άιφελ και ακόμα πιο πίσω ο… θηριώδης ελληνικός τιμάριθμος σε ρόλο τέρατος του ΛοχΝες, και το λοξό σιντριβάνι της Ομόνοιας.

Ο τίτλος παραπέμπει στη Ντόλτσε Βίτα του Φελίνι (Ωφελείνι!) που είχε βραβευτεί την ίδια χρονιά στις Κάννες.

Φυσικά ο διάλογος είναι σε άπταιστη ελληνογαλλική, με άφθονα λογοπαίγνια, από τη Μασσαλιώτιδα (ζουρ ντε πουάρ, του αχλαδιού, αντί ντε γκλουάρ), έως την υπογραφή του Μποστ κάτω δεξιά που έγινε «Κομπόστ».Γίνεται αναφορά και στην αποτυχημένη προσπάθεια του υπουργού Εμπορίου Λ. Δερτιλή να προωθήσει ελληνικά αγροτικά προϊόντα στην Πολωνία και άλλες «ανατολικές» χώρες.

Ο ντε Γκολ, πονόψυχος, καλωσορίζει τα “παιδιά της ευημερίας” (μόνιμο σύνθημα των κυβερνήσεων Καραμανλή η ευημερία) και δέχεται να πάρει μισό κιλό -το c’est si bon πρέπει να εννοεί το ομότιτλο τραγούδι του Ιβ Μοντάν, παρόλο που είχε βγει αρκετά παλιότερα. Η ρίμα με το “σεσηπών” (ανύπαρκτος τύπος στην κανονική γραμματική, αλλά νομιμότατος στη μποστική παραλλαγή της) είναι αχτύπητη!

Όπως συνήθως, υπάρχει και κείμενο στη μπορντούρα, που λέει την ίδια ιστορία από άλλη σκοπιά. Το αντιγράφω για να μη στραβολαιμιάζετε:

Κάτωθεν της οικίας του Καρόλου
ακούγεται μιας παθητικής βαρκαρόλου
«φέρτε και τα π’λούμε μον α μυτερό                                      —–> απίθανο λογοπαιγνιο με το “donnes-moi ta plume … mon ami Pierrot” και τον μυτερό ντε Γκολ!
νου πουλόν σχεδόν δωρεάν
νου σομ ντε πεΐ μαναβής εντού μπακαλωρεάν
Άπαν μέλλον Ελληνών
κρέμεται εκ των μελόν
Πάρτε, μαμ, Αλζέρ, Οράν,
μπούμε εις Κοινήν Αγοράν
Φρούτα λίαν απαραίτ
έχομαι και σιγκαρέτ
πουφ παφ πουφ ε καπνισιόν
φιλοσοφών συρ λε τιμών κι εβημεριασιόν
ουβρ ζενεράλ λα πορτ
μπουχτιζών μανζέ λα χορτ
δώστε πουρ τελεβιζιόν κε κονσερβατουάρ
ώστε πριν τα τινάξει ο γαϊδάρ
να σηκωθή εις τα πισινά του τα ποδάρ
http://sarantakos.wordpress.com/2013/07/12/bost-2/